Hallo allemaal

Vandaag een blog over carnaval,een weekendjePiñasen een weekendjeMantametLinesgastfamilie.
24 februari zijn wesavondsmet de bus naarGuayaquilvertrokken en van daar met de bus naarGuaranda. Uiteindelijk kwamen we na een nacht niet slapensochtendsheel moe inGuarandaaan. Daar begon de zoektocht naar een hotel. Na een aantal hotels eindelijk een gevonden voor 1 nacht. We sliepen met 9 in een 5 persoons kamer. Heel knus. We hebben onze tassen in het hotel gelegd en zijn gaan ontbijten in het centrum. Daarna begon de optocht dus zijn we daar naar gaan kijken. De optocht bestond uit groepen mensen (scholenenzo) die gekleed waren in traditionele kleding en traditionele dansen deden. Na 2 uur zijn we in eenpickupnaar een ander plaatsje gereden om daar te kijken. Helaas was daar niet heel veel gaande dus zijn we weer terug gegaan en hebben wegelunched. Na de lunch zijn we naar het hotel gegaan en hebben we even geslapen. Tegen 7 uur gingen we eten in een erg leuk restaurantje. Daarna zijn we naar een concert gegaan met de vrijwilliger vanGuaranda. Was wel een ander soort concert dan wat ik normaal zou uitkiezen. Rock... maar ook wel weer erg leuk! Helaas was om 10 uur alle carnaval wel weer voorbij voor die dag en zijn we met een paar van deafsersuitGuarandauit geweest. Uiteindelijk lagen we tegen 2 uur in ons kleine kamertje te slapen.

Volgende morgen weer bij het zelfde restaurantje ontbeten en vervolgens een stuk door de optocht gelopen. Waar we werden opgebroken in twee groepen. Ik ben uiteindelijk met mijn groep naar het hotel gegaan om daar op de andere te wachten. Toen die eindelijk aankwamen met regenjassen (ook een voor mij) zijn we weer met de mensen die wilden de stad ingegaan. We hebben heel even naar de optocht gekeken die nu veel meer vanBraziliaansecarnaval weg had. Maar dat begon een beetje te vervelen. Dus hebben we schuimspuitbussen gekocht om ons ook in het gevecht te kunnen mengen. We zijn naar het centrum gelopen en hebben heel veel schuim en water gevechten gehouden. Ook werd er gegooid met kleur poeder dus tegen lunch tijd was ik helemaal nat, schuimig en paars. Na de lunch zijn we met een paar mensen naar een van de concerten gegaan waar laterchino&nachooptraden. Dat zijn redelijk bekende artiesten hier. Maar ze vielen nogal tegen, heelfals... toch wel heel grappig. Na een paar uur hadden line en ik het zo koud en waren we zo doorweekt dat we naar het hotel zijn gegaan om te douchen en even andere kleren aan te trekken. We zijn een poosje in het hotel gebleven tot we gingen eten. Na het eten wouden we wat gaan doen met de andereafsersuitGuarandamaar dat werd het hem uiteindelijk niet. Toen zijn we maar tegen half 1 naar de busterminal gelopen om daar vervolgens een uur te wachten tot de bus zou vertrekken. Tegen 5 uur waren we inGuayaquilen hebben we afscheid vanJoliengenomen. Toen zijn we doorgereisd naarMachala. Line en ik hebben ontbeten in depaseoshopping en daarna bij line thuis hebben uitgerust. Ik ben bij line blijven slapen.

Dinsdag was de laatste dag van carnaval. Die dag zouden line en ik met mijn gastgezin naar defincagaan. Dat is een kleine bananen plantage die een heleboel rijke mensen hier bezitten. Mijn gastgezin heeft er ook een. Line en ik dachten dat we een informatief dagje zouden krijgen over hoe bananen groeienenzo, maar dat hadden we helemaal mis. Het bleek een enorm familie feest te zijn op de plantage met lekker eten en weer van dat schuim en heel veel water. Uiteindelijk hebben we wel een erg leuke dag gehad maar we waren verschrikkelijk moe na afloop.

Het tweede weekend zijn line en ik met mijn gastfamilie naarPiñas. We vertrokken zaterdag vrij laat in de middag dus we kwamen passavondsaan. We hadden een leuk huisje in een park met zwembad dusLine,Angelina,Emiliaen ik zijn direct gaan zwemmen. Daarna hebben we wat gegeten en tegen 12 uur zijn we naar bed gegaan. De volgende dag hebben we lekker ontbeten en zijn we naar een kruis op een berg gereden. Niet echt heel spannend maar wel een mooi uitzicht. Daarna zijn we naar een colibrie park gegaan. Onderweg reedOlvermet de auto de berm in en moest hij er met veel moeite weer uitgehaald worden. Gelukkig was er verder niksaan dehand. Bij de colibries stonden allemaal bordjes dat je er alleen buiten rond kon lopen met laarzen aan vanwege slangen dus wij zijn maar snel naar binnen gegaan waar je op een balkon de colibries van heel dichtbij kon bekijken.Heeelschattig! Maar wel verschrikkelijk moeilijk om op de foto te zetten.

Afgelopen weekend ben ik vrijdag ochtend met line met de bus naar Mantavertrokken. Een busrit van bijna 8 uur. Met een uur tussenstop in Guayaquil. gelukkigzijn de bussen erg comfortabel. In Mantapikten Linesouders ons op en gingen we naar het hotel (met zwembad!). De volgende morgen zijn we om 10 uur met Linesouders rond gaan rijden en hebben we ontbeten. Ze moesten depaseoshopping vinden om eent-shirtte kopen want die middag hadden we een familie dag met allerlei spelletjesenzo. Daar hebben we de hele middag gezeten en aan het eind van de middag zijn we nog naar het strand geweest.Zondag zijn we naar Canoageweest, dat is een vrij populaire surf plaats en line en ik wareneindelijkeens niet de enige witte mensen op het strand. We hebben lekker gezwommen en op het strand gelegen. Maandag zijn line en ik nog even wezen shoppen en daarna hebben we weer de bus naar Machalagenomen. Waar we pas om 11 uur aankwamen.

Nog eensidenoteover Manta.Mantais vorig jaar getroffen door de zware aardbeving in Ecuador. In debuurtvan ons hotel kon je dat heel goed zien. Heel veel huizen waren deels of volledigingestorten er was heel weinig leven meer in deze buurt. Het leek echt op een spookstad. Toen wesavondseen keer terug reden naar Mantakon je zien dat boven een bepaalde hoogte nog wel gebouwen waren maar daar geen licht meerbrandde. Heel raar om dat zo te zien. Die hogere gebouwen waren allemaal deelsingestort.

De afgelopen drie weken waren weer erg geslaagd. En de komende tijd word alleen nog maar beter. Aankomend weekend gaan we met deafsgroep en mo naarMontañita, een heel populaire surfplaats. En dan is het nog maar 1 weekje tot deGalapagos!!! De tijd begint hier echt zo snel te gaan! Het is nog maar 100 dagen tot ik weer op Nederlandsebodem sta!

Lieve groetjes uit Ecuador!!!

Suzan